Iława nad Jeziorakiem

Bez wątpienia ozdobą tego miasta jest piękny i okazały ratusz z XIX wieku, który ma w sobie coś. Jego wygląd wskazuje, że ówcześni architekci bardzo dbali o formę, więcej uwagi przywiązywali do estetyki niż do kosztów budowy i mieli dobry gust.

Cała Iława rozłożyła się wokół jeziorka, które tak naprawdę jest niewielką zatoczką jeziora Jeziorak, z którym łączy ją wąski przesmyk po mostem. Jeziorko  znalazło się więc w samym środku miasta i stanowi jakby jego centrum. Na tym jeziorku odbywają się różne zawody i pokazy, nad nim odbywają się wszystkie iławskie imprezy. Władze miasta doskonale zdają sobie sprawę z jego znaczenia. Zbudowały wokół jeziorka deptak z ławkami i zbudowały nad nim amfiteatr.

Strategiczne położenie Iławy w środku pojezierza doceniali już w średniowieczu Krzyżacy, którzy zbudowali połączenie śródlądowe z jeziorem Ewingi i leżącym nad nim Zalewem i pływali Drwęcą do Ostródy i Brodnicy. Z tamtych czasów pozostał w Iławie kościół.

Prabuty, miasto olbrzyma

Być może obecna nazwa na to nie wskazuje, patrząc jednak na herb Prabut, czyli stojącego w bramie olbrzyma z maczugą nie sposób nie pomyśleć, że kiedyś nazwa miasta musiała mieć z tym olbrzymem coś wspólnego.

Kiedyś wznosił się tutaj potężny zamek biskupa Pomezanii, który się jednak nie zachował. W miejscu gdzie kiedyś stał zamek, dokładnie na jego fundamentach powstaje makieta mająca przedstawiać całą miejscowość wraz z zamkiem w okresie średniowiecznym. Budowa nie jest jeszcze skończona ale to co już zbudowano wygląda całkiem dobrze.

Interesująca jest historia pięknej Fontanny Rolanda z lwami, która została sprowadzona z Berlina.

W odróżnieniu od zamku biskupiego przetrwał jakoś przedziwny średniowieczny kościółek nazywany polskim. Początkowo był kaplicą zamkową, usytuowaną poza murami, do której z zamku można było dojść przez most. Nazwa „polski” przylgnęła do niego, ponieważ w którymś okresie historii odprawiano w nim nabożeństwa w języku polskim dla Polaków, którzy nie mieli wtedy prawa mieszkać w obrębie miasta.

Z okresu średniowiecza pochodzi również Brama Kwidzyńska, na której umieszczony jest herb miasta.

No i oczywiście kościół Świętego Wojciecha, którego ogromna wieża widoczna jest z każdego zakątka Prabut.

Neogotycki kościół Świętego Andrzeja jest znacznie młodszy.

Nie udało mi się zwiedzić wodociągów z XVII i XVIII wieku. Okazało się, że trzeba się umówić z urzędnikiem miejskim, a w sobotę nie było to możliwe.

Katedra we Fromborku

Wprawdzie nie można nazwać zespołu katedralnego zamkiem, ale całe wzgórze jest silnie ufortyfikowane. Od strony Zalewu Wiślanego dojścia do niego broniła dość stroma skarpa, a od południa sucha fosa i solidne mury.

Mikołaj Kopernik  mieszkał, a raczej z rzadka pomieszkiwał w tej wieży. Dopiero w 1529 roku w wieku 56 lat osiadł tam, na stałe.

Kopernik żył w czasach gdy Warmia była częścią Polski. Podczas swojej kariery w hierarchii kościelnej jako kanonik był wielokrotnie kanclerzem i administratorem dóbr biskupa warmińskiego, więc nie miał czasu żeby poważnie zająć się pracą naukową. Podczas częstych zatargów z krzyżakami musiał doglądać nie tylko Fromborka ale także Olsztyna i Lidzbarka, prawdopodobnie dużo czasu musiał spędzać w podróżach. Kopernik nie był też pozbawiony ambicji zostania biskupem warmińskim. Dopiero gdy w 1529 roku nie został wybrany, mimo podania jego kandydatury na biskupa (razem z trzema innymi) przez króla Zygmunta Starego porzucił myśli o dalszej karierze i przestał pełnić funkcje publiczne. Cały czas mógł poświęcić pracy naukowej.