Zawsze był królewski, wzniesiono go w tym miejscu w XIV wieku za czasów panowania Kazimierza Wielkiego zapewne jako gotycką warownię obronną. Obecną formę barokowej rezydencji uzyskał w XVI wieku na zlecenie swojej ówczesnej właścicielki królowej Bony, która jednak nigdy go nie odwiedziła. Później był jeszcze rozbudowywany ale generalnie swojej formy już nie zmieniał. Obecnie mieści się w nim muzeum.
Dzięki położeniu na wysokiej skarpie doliny Sanu rozciąga się z niego rozległy widok.
Obecne zabudowania klasztoru i kościoła franciszkanów pochodzą z XVII i XVIII wieku, chociaż mnisi byli już w Sanoku w wieku XIV. Początkowo jednak zostali umieszczeni poza miastem i nie ma już żadnych śladów po ich pierwszej drewnianej siedzibie.
Poza franciszkańskim funkcjonuje w Sanoku kościół parafialny odbudowany w XIX wieku.
Sanocka starówka położona jest na wzgórzu co sprawia, że niektóre uliczki są bardzo strome i nadaje im to szczególny klimat.
O czasach monarchii Austro – Węgier, w którego skład wchodził Sanok przypominają - oprócz figurki dzielnego wojaka Szwejka – dwa ratusze stojące naprzeciw siebie na sanockim rynku. Stary z XVIII wieku i nowy z XIX o wiele obszerniejszy. Być może więc prawdą jest, że cesarstwo rozpadło się pod ciężarem własnej administracji, skoro biurokracja w tak niedużym miasteczku jak Sanok tak się rozrosła, że nie mieściła się w starym ratuszu.
zdjęcia E. K.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz